zoo daar ooit een blomke groeide
over 't graf waarin gij ligt ...
of het nog zoo schoone bloeide:
zuiver als het zonnelicht
blank gelijk een lelie blank is
vonklende als een roozenhert
needrig als de needrige ranke is,
van de winde daar m'op terdt,
riekend, vol van honing, ende
geren van de bie bezocht
nog en waar't, voor die u kende
geen dat u gelijken mocht
